καρφεία

καρφεῑα, τὰ (Α)

1. ώριμος καρπός

2. κομμάτια ξύλου που σχίζονται ή κόβονται από πελέκηση μεγαλύτερου τεμαχίου ξύλου, οι παρασχίδες, τα πελεκούδια («καρφεῑα κέδρου», Νίκ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < κάρφος + κατάλ. -εῖον (πρβλ. ιερατ-είον, σκαφ-είον)].